Daehyun x Youngjae /B.A.P/

Dziś coś innego. Na prośbę koleżanki napisałem fanfica DaeJae. A że ostatnio nie mogę przestać słuchać Coffee Shop, nawet dobrze się składa. Miłego czytania~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                 Impreza rozkręcała się w najlepsze. Klubowa muzyka dudniła w uszach balangowiczów i prawie trzęsła drewnianym domkiem. Młodzież bawiła się jak gdyby miało nie być jutra. Daehyun stał pod ścianą, opierając się o barek stojący obok. Dziś nic nie pił, w końcu przyjechał samochodem. Rozglądał się po pomieszczeniu, gdzie jego najlepsi kumple zażywali rozrywki między tłumem krzyczących studentów. Brunet analizował każdy szczegół, by móc później wszystko dokładnie opowiedzieć obecnie pijanym kolegom. Co jakiś czas spoglądał na grupkę dziewczyn, które – również całkowicie  pijane – raz po raz podchodziły bliżej niego, by coś powiedzieć, zawstydzić się i wrócić na bezpieczną odległość. Nie przeszkadzało mu to zbytnio. Ale też nie interesowało. Nie chciał mieć dziewczyny, bo i tak nie miałby dla niej czasu. To cud, że udało im się wyrwać na imprezę. Wiecznie tylko promowanie się i treningi.  Jedynie spędzanie czasu z reszta zespołu we wspólnym dormie dawało mu trochę wytchnienia i relaksu. Zwłaszcza to, jak leżąc już w łóżkach, rozmawiali z Youngjae o wszystkim. Naprawdę o wszystkim. Okropnie dudniąca piosenka właśnie dobiegła końca, a Daehyun zaczął w duchu prosić, by następna okazała się bardziej znośna i nie tak hałaśliwa. Jak na jego życzenie, duże kolumny stojące po obu stronach salonu wydały z siebie łagodny, przyjemny dźwięk gitary. Jung uśmiechnął się na myśl o chwili odpoczynku dla własnych uszu i podszedł do stołu, gdzie skorzystał z zaproponowanych przekąsek. Ze smutkiem przyjął do wiadomości fakt, że sernik właśnie się skończył.

                Daehyun rozglądnął się po pomieszczeniu. Yongguk rozmawiał teraz z jakąś dziewczyną, uśmiechając się przy tym nieporadnie. Przy dziewczynach zawsze robił się taki delikatny. Prywatnie nie jest takim twardzielem, na jakiego wygląda.

- Ta dziewczyna chyba naprawdę mu się podoba. Widać jak się stara. – pomyślał Dae, obserwując zaloty przyjaciela.

Himchan jak zwykle siedział na kanapie, otoczony pokaźną grupą wdzięczących się dziewczyn. W uwodzicielski sposób spoglądał na nie, mrugał i szeptał czułe słówka, dzięki czemu one prawie mdlały. Daehyun nie zazdrościł starszemu urody ani uroku, siebie też uważał za całkiem niezłego. Jednak wiedział, że nigdy nie będzie tak uwodzicielski w stosunku do kobiet, bo Himchan był w tej kategorii bezkonkurencyjny. Daehyun już nawet przestał się starać. Z resztą, od jakiegoś czasu zauważył, że interesuje go coś zupełnie innego. Skierował wzrok na Zelo i Jongup’a. Najmłodsi rozmawiali ze sobą, rozglądając się po salonie. Czekali tylko, aż znów włączą szybką muzykę, by dać upust swoim namiętnościom w tańcu. I oczywiście, zrobić wrażenie swoimi ruchami na płci pięknej. W końcu, Dae spojrzał na Youngjae. Jego brązowa grzywka idealnie wychylała się spod ciemnego kapelusza. Niebieska koszula, zapięta pod samą szyję sprawiała, że Jae wyglądał jeszcze bardziej seksownie niż zwykle. Daehyun, zapatrzony w młodszego kolegę, przygryzł dolną wargę, wyobrażając sobie jak sam powoli rozpina koszulę leżącego na łóżku Youngjae. To właśnie było to, co ostatnio nie dawało mu spokoju. Swoich uczuć był stuprocentowo pewny, ale po Youngjae nie mógł się spodziewać homoseksualizmu. To wszystko nadal musiało zostać tylko w wyobraźni starszego. Wolna piosenka dobiegła końca i stado przytulających się par znów zaczęło nieskoordynowanie pląsać w rytm muzyki elektronicznej. Himchan wstał, zostawiając za sobą grono fanek i spojrzał na Youngjae, który właśnie spoglądał w kierunku Dae. Yoo poczuł delikatne wibracje na lewym udzie i natychmiast odebrał telefon, wychodząc na zewnątrz. W środku na pewno nic by nie usłyszał.  Kim uśmiechnął się zaborczo i ruszył za młodszym. Daehyun zmarszczył brwi. Nie podobało mu się takie nagłe zainteresowanie Himchana jego najlepszym przyjacielem. Zaniepokojony nieobecnością chłopaków, ruszył w stronę wyjścia. Czuł, że mogło stać się coś niedobrego. Stanął przy drzwiach i wychylił się zza framugi, by zaobserwować całą sytuację. Zamrugał z niedowierzaniem. Youngjae opierał się o ścianę, próbując wcisnąć w nią swoje ciało jak najbardziej. Himchan pochylał się nad nim i szczerzył zęby w szarmanckim uśmiechu. Yoo był czerwony na twarzy, a zaciśnięte usta i oczy świadczyły o dyskomforcie jaki odczuwał.

- Hyung, przestań, proszę…- szepnął Youngjae, czując jak ręka starszego wędruje po jego ciele i zmierza do niebezpiecznie czułego miejsca.

- Jae, nie stawiaj mi oporu. Obaj wiemy jak to się skończy. Jeśli się trochę odprężysz, dla Ciebie też to będzie przyjemność. – Himchan uśmiechnął się i zaczął całować szyję Yoo, który jęknął z niezadowolenia. Próbował odepchnąć starszego, lecz ten przylgnął do niego mocno. Widząc zmartwioną i przestraszoną twarz Youngjae, Daehyun po prostu nie mógł wytrzymać.

- Co Ty sobie, kurwa, wyobrażasz?! – krzyknął Dae i rzucił się na Himchana. W końcu mógł wykorzystać fakt, że ostatnio przypakował.

- Nie waż się go tknąć! – krzyczał wściekły, okładając leżącego teraz na podłodze Himchana pięściami.

- Dobra, już odpuść, nie wiedziałem, że Jae jest Twój. – Himchan bronił się jak mógł, zasłaniając twarz dłońmi. Jego piękna buzia nie mogła przecież przy tym ucierpieć. Daehyun, z zaciśniętymi zębami i widocznymi zmarszczkami, spojrzał z pogardą na starszego. Nie znosił, kiedy Himchan robił się taki. Zawsze miał rozgraniczenie tylko: mój lub twój. Youngjae nie był zabawką, którą można posiadać. Rzucił mu ostatnie spojrzenie i wstał, odwracając się w stronę młodszego.

- Jae, jak się czujesz? Wszystko ok? – Daehyun spytał z troska w głosie.

Yoo nadal podpierał się o drewnianą ścianę domku i patrzył w stroną swojego wybawiciela z najgłupszą miną na świecie. W oczach Daehyuna  bez problemu mógł wyczytać wszystko, pokazywały tak wiele emocji. Nie wiedział co zrobić, stał bardzo niepewnie. W jednej chwili chciał rzucić się na szyję swojemu ulubionemu hyungowi i uściskać go mocno.

- Przestań,  co on o Tobie wtedy pomyśli? – głos rozsądku wydawał się wystarczająco przekonywujący.  Dae, widząc niezdecydowanie młodszego, objął go ramieniem i przycisnął do swojego ciała.

- Wracajmy już do domu, ok? – spojrzał pytająco na Jae, który kiwnął twierdząco głową i uśmiechnął się delikatnie pod nosem, co nie umknęło uwadze jego hyunga. Yoo już od dawna był zakochany, więc nawet nie przyszło mu do głowy protestować, kiedy starszy prowadził go do samochodu. Od samego debiutu czuł z Dae więź, ale nie przypuszczał, że tak szybko naprawdę zakocha się w pięknym chłopaku z Busan. Wiele razy wyobrażał sobie swój pierwszy pocałunek właśnie z Dae, swój pierwszy raz, pierwszy poważny związek. Jednak doskonale zdawał sobie sprawę, że przekładanie tego na rzeczywistość nie miało sensu, bo Dae nie był gejem, a już na pewno nie był w nim zakochany. Zatrzymali się przed samochodem, a Daehyun uprzejmie otworzył drzwi pasażera i wpuścił Youngjae do środka. Sam zajął miejsce kierowcy, ciesząc się, że może spędzić trochę czasu sam na sam z ukochanym. Usadził się wygodnie i spojrzał na przyjaciela, który właśnie ziewał szeroko.

- Jesteś śpiący? Mogę rozłożyć Ci fotel, zanim dojedziemy do miasta spokojnie zdarzysz się przespać.

- Dzięki, ale jest w porząoooo….- Jae z zawstydzeniem zakrył usta rękami, próbując ukryć ziewnięcie.

- Właśnie widzę. – Daehyun uśmiechnął się szeroko i jednym przyciskiem sprawił, że Yoo znajdował się w pozycji leżącej. – Śpij dobrze.- powiedział słodko i przykrył kolegę swoją skórzaną kurtką. Nie wiedząc czemu, wywołało to rumieniec na twarzy młodszego. Jae szybko wtulił twarz w kołnierzyk kurtki, starając się ukryć wypieki na policzkach. Kurtka pachniała tak jak jej właściciel, więc Jae nie miał problemu z szybkim oddaniem się w ręce Morfeusza. Wiedział, że przyśni mu się osoba siedząca obok.

                 Daehyun jechał ostrożnie, uważając by samochód nie podskoczył zbyt mocno. Nie chciał budzić Youngjae, zwłaszcza, że co jakiś czas mógł bezkarnie przyglądać się jego uśmiechającej się przez sen twarzy. Tak bardzo go kochał. Wiedział, że to nierealne, ale miał przez ułamek sekundy małą nadzieję, że to właśnie on śni się teraz młodszemu i to dlatego ten się uśmiecha. Ryk silnika przywrócił mu trzeźwe myślenie. Z tak pięknymi widokami jak te na siedzeniu obok, droga do miasta upłynęła Daehyunowi naprawdę szybko. Nim się obejrzał, siedzieli w samochodzie zaparkowanym na parkingu ich wieżowca. Przyglądał się idealnej twarzy młodszego, starając się opanować rosnące w nim pożądanie.

- Najlepiej będzie, jak go obudzę. Wtedy nic mnie nie będzie kusić. – Daehyun myślał na głos, mając nadzieję, że to wzmocni przekaz jego świadomości i jednak będzie w stanie się powstrzymać. Nachylił się nad Yoo i pchnął jego ramie.

           Youngjae poczuł, że stoją. Samochód ewidentnie przestał się ruszać.Próbował zaczerpnąć powietrza, lecz otwarcie ust utrudniało mu cos nieznanego. W jednej chwili zorientował się, że to czyjeś usta blokują jego własne, przytrzymując delikatnie jego wargi złączone. Kiedy już miał otworzyć oczy, usłyszał delikatny głos i poczuł, że jego usta zrobiły się wolne.

- Nie otwieraj oczu, jeszcze nie teraz.

Daehyun ponownie pocałował młodszego, tym razem intensywniej. Youngjae nie nadążał myślami za tokiem wydarzeń. Właśnie po raz pierwszy się całował i to z chłopakiem swoich marzeń. Odczuwał niesamowita euforię. Ekscytacja zrobiła swoje i z czasem, Youngjae chciał pozwolić Daehyunowi na więcej. Rozchylił usta, co Dae momentalnie wyczuł i wykorzystał, wpychając tam swój język. Youngjae nie chciał pozostawać dłużny, więc swój język również włączył do akcji i, choć nie był do końca pewny co robi, starał się powtarzać każdy ruch Dae. Starszy oderwał się od ust Jae i spojrzał mu prosto w oczy, które teraz były otwarte szeroko i błyszczały z podniecenia.

- Szybko się uczysz. – wyszeptał Dae i zaczął obdarowywać pocałunkami szyję kolegi w miejscu, gdzie wcześniej robił to Himchan, lecz tym razem z pewnością było to przyjemniejsze. Z czasem ich niewinny pocałunek zmienił się w pełen pożądania i wzajemnej miłości. Zanim obaj zdążyli się zorientować, starszy siedział teraz okrakiem na znajdującym się nadal w pozycji leżącej Yoo. Jung zaczął gładzić po ciele młodszego i powoli rozpinać jego koszule, zupełnie tak, jak wyobrażał to sobie kilka godzin wcześniej. Kiedy skończył rozpinać guziki, wziął dłonie młodszego w swoje i powoli zaczął prowadzić nimi po własnym ciele tak, że Jae odwrócił wzrok. Bał się, że Jung uzna go za zboczeńca. A przecież to on sam  prowadził jego ręce. Jae zdjął koszulkę starszego, by móc w pełni podziwiać jego ciało. Teraz już niczym się nie przejmował. Chciał tylko bliskości ukochanego hyunga. Starszy miał podobne pragnienia, ponieważ zaczął całować ciało Youngjae, zostawiając za ustami wilgotne ślady. Jedna ręka Dae zawędrowała na wzniesienie, które wytworzyło się w na styku obcisłych spodni młodszego. Powoli stymulował jego męskość, chciał, żeby Yoo odczuwał wszystko najintensywniej. Młodszy odchylił głowę do tyłu i jęczał rozkosznie. Sam się zdziwił, że jest w stanie jęczeć tak głośno i intensywnie. Nie chciał dłużej czekać, bo czuł, ze wszystkie emocje zaraz go rozsadzą.

- H-hyung, zaraz pękną mi spodnie…- zajęczał i spojrzał w oczy siedzącego na nim chłopaka, które przymglone były ekscytacja i podnieceniem.

- To może od razu się ich pozbędziemy? – Dae uśmiechnął się urokliwie.

Młodszy nie tak wyobrażał sobie swój pierwszy raz, w końcu samochód nie był najromantyczniejszym miejscem. Ale najważniejsze było to, że miał to robić z Daehyunem, więc miejsce nie było ważne. Poczuł jak delikatnie zaczyna się kołysać, z czasem coraz mocniej i mocniej. Czuł jak całe jego ciało rusza się pod wpływem szarpnięć. Dodatkowo słyszał ciągle powtarzane swoje imię.

- Youngjae, Youngjae, Youngjae…-  Głos Daehyuna stawał się coraz wyraźniejszy.

                Daehyun szarpał mocno kolegę za ramię, nie mogąc wybudzić go ze snu. Mógł obudzić go od razu, a nie siedzieć w samochodzie i fantazjować na jego temat. Youngjae nagle zerwał się do pionu i ostrożnie ocenił sytuacje. Przyswoił już fakt, że to był tylko sen. Kiwnął do Daehyuna głową i obaj wyszli z samochodu. Drogę z parkingu aż do swojego pokoju pokonali w ciszy, co wprawiało ich w nie małe zakłopotanie. Kiedy położyli się do łóżek, obaj stwierdzili, że jednak wypadałoby cos powiedzieć.

- Więc…- zaczęli obaj i zaśmiali się nerwowo, nie patrząc się w swoja stronę.

- Dobranoc. – rzucił Daehyun i przykrył się kołdrą aż po czubek nosa.

- Tak, dobranoc.

Jednak tej nocy żaden z nich nie mógł zasnąć. Nieustające uczucie do drugiej osoby, która nawet Cie nie kocha. Ba, nie wiesz czy Cię nie kocha. Ale jesteś zbyt tchórzliwy, żeby wyznać jej prawdę. Zaryzykowałbyś? Oni za bardzo się boją, że się stracą. Ciągle tkwią w wieczne ukrytej miłości.